60e VERJAARDAG
Blijf op de hoogte en volg Els
04 Oktober 2009 | China, Beijing
Wie niet van cijfers, grote aantallen, ongelooflijke logistieken etc houdt, moet niet verder lezen.
Ik kan 't niet laten: hier komen een aantal cijfertjes:
1) 1950 mannen droegen samen de grootste vlag ooit: 600m2, 150kg.
2) 80.000 schoolkinderen vormden de kleurrijke achtergrond v.d. parade. D.m.v. vlaggen, borden en andere voorwerpen veranderden zij de achtergrond 49 keer van kleur, slogans en afbeeldingen. En ik heb er geen één 'n foutje zien maken!
3) Om het geheel muzikaal te ondersteunen speelde een millitaire band van 1500 man (probeer dat eens te dirigeren!), zong 'n volwassenkoor van 2100 man, een koor van 300 kinderen en een 130 man tellende volksdansgroep.
4) 2000 poitieagenten droegen samen 3000 canvas doeken, die tezamen een enorm Chinees schilderij vormden: 20.000 m2 groot.
Om dit hele evenement niet in 't water te laten vallen, werd het weer gemanipuleerd!!!Vanaf afstand werden de regenwolken met "droog ijs" beschoten waardoor deze eerder als regen oplosten. De avond en nacht ervoor miezerde het en 's morgens was de lucht blauw!
Het vliegverkeer werd 3 uur lang stilgelegd, waardoor o.a. de KLM niet om 10.00 u. maar pas om 13.00 u. landde. Arme Désirée! (woont in de Clinckenburgh en vliegt bij de KLM) Zij had eindelijk deze populaire vlucht gekregen, maar had nu wel 'n hele korte stop.
De metro werd alleen gebruikt om alle deenemers, genodigden en veiligheidsmensen naar het PLEIN te vervoeren.
Meer dan 10.000 politiemensen zorgden ervoor dat er zich geen ongeregeldheden in de stad voordeden, geholpen door nog eens 800.000(!) vrijwilligers. Ja, men kijkt hier niet op een mannetje/vrouwtje meer of minder.
Diezelfde avond werd op het Tian-anmen Plein een Gala-show gehouden met weer 'n duizelingwekkend aantal deelnemers.
Met corso-achtige wagens werden verschillende maatschappelijke items gepresenteerd, zoals de vliegtuigindustrie, landbouw, ruimtevaart, sport etc.
Dit alles omlijst met de slogan:
Samen werken wij aan 'n betere toekomst.
Nieuwsgierig als ik ben, fietste ik de volgende dag naar het Tian-anmenplein. Ik heb in mijn hele leven nog nooit zoveel mensen bij elkaar gezien. Een mierenhoop in het quadraat. Ik werd er eigenlijk misselijk van. Op het PLEIN stonden alle "corsowagens" opgesteld en dan wil iedere Chinees zich daarmee vereeuwigen. Na 'n uurtje tussen deze menigte, wilde ik naar mijn fiets, die ik een eindje verderop had neergezet. Tegen de stroom in probeerde ik mijn weg te vinden. FORGET IT! In 'n mum van tijd kwamen politieauto's op mij af, werd er getoeterd en geschreeuwd. Ik deed net of ik niets begreep, en, waar ze vandaan kwamen, weet ik niet, maar ineens sloot een cordon van soldaten mij in. Ik gehoorzaamde braaf!
Toen bleek, dat de weg waar mijn fiets stond, was afgesloten. Pas over 3 á 4 uur werd de versperring opgeheven, werd mij verteld. Dit vond ik NIET leuk. Het was inmiddels donker geworden en ik stond daar in mijn uppie tussen duizenden en duizenden Chinezen. Ik begon 'm te knijpen. Hoe kwam ik in hemelsnaam thuis? Met mijn beste acteertalent heb ik 'n agente, die nauwelijks Engels sprak, met handen en voeten uitgelegd, dat ik diezelfde avond nog mijn vliegtuig moest halen en dus nu echt op mijn fiets weg wilde. Na heel veel gebel, werd ik onder politie-escorte naar mijn fiets gebracht en zo reed ik als enige over het inmens grote Tian-anmen Plein. Wat had ik dit graag met één van jullie willen meemaken, dan hadden we ons gek gelachen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley