Terug in Beijing

Met de jetlag nog in de benen, meld ik mij weer vanuit een koud Beijing. De laatste restjes sneeuw worden hier door -tig schoonmakers weggeveegd. De regen en sneeuwval van vorige week kwam na meer dan 100 dagen van droogte en de mensen liepen hier net zo blij onder hun plu als de Indiërs op de eerste dag van de moesson. Ik heb vandaag, vanwege een snijdende koude wind, de fiets laten staan en mij in luxe door Bob laten rijden naar mijn eerste Mah-Jong ochtendje, want sinds kort hebben wij een auto-met-chauffeur. Ik hoef Bob maar te bellen en hij staat klaar. Ik moet echter wel oppassen dat ik geen super lui mens ga worden, want ik heb hier ook geen Ciske die mij 3 keer per dag uitlaat!
Het was overigens erg leuk om mijn Beijing-vriendinnen na bijna 3 maanden weer terug te zien. Er viel veel te kletsen, maar er moest ook gespeeld worden. Bovendien waren de spelregels bij mij een beetje (erg) weggezakt en zoals ons mam altijd zei: breien en praten gaan niet samen.
Wij zijn ook "verhuisd", d.w.z. van de 9e naar de 29e verdieping, lekker hoog en droog, 'n mooier uitzicht en meer zon.
De Chinezen hebben de festivitieten rond hun Nieuwjaar afgesloten en de rust is wedergekeerd. Volgens André, die hier toen al was, werd er iedere avond een gigantisch vuurwerk afgestoken door de hele stad. Er moet voor miljoenen de lucht zijn ingegaan en boze tongen beweren, dat de oorzaak van de enorme brand van het spiksplinternieuwe 5-sterren hotel (het moest nog officieël geopend worden), naast het nieuwe gebouw van de Chinese t.v. ontworpen door Remco Koolhaas, een verdwaalde vuurpijl is geweest! Het gebouw staat nog wel overeind, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Een triest gezicht.
A.s zaterdag gaan wij, geheel in stijl, naar een groots bal/gala. Mijn outfit hangt klaar en ik heb er erg veel zin in. Nog even een probleempje oplossen: ik heb per ongeluk het verkeerde smokingoverhemd voor André meegenomen.....!!In het volgende bericht doe ik verslag van het feest.