Warm, warmer, warmst!

Mijn hemel, wat is 't warm!
De temperatuur buiten in de zon is hoger dan mijn lichaamstemperatuur en dat voelt heel hot!
De Chinese dames lopen met parasols en dragen zonnehoedjes, maar ook handschoenen en losse mouwen om hun armen tegen de zon te beschermen. Een bruine huid wordt hier nog steeds geassociëerd met hard werken op het land, hoewel ik af en toe jonge vrouwen zie die daar anders over denken en in zeer korte rokjes met mooie gebruinde benen lopen.
Voor mijzelf zijn die blote armen en benen passé. Ik heb de spiegel laten oordelen en de conclusie getrokken dat 't beter is om het e.e.a.te bedekken! Ach, dat heeft 'n mens te accepteren als 't 59e levensjaar er bijna opzit.
Verder zo fit al 'n hoentje, gezond als 'n vis en blij met elke dag!

Ook blij met de overwinning van "onze jongens". De Nederlanders in Beijing kwamen allemaal weer bij elkaar om dit feestje met toeters, vlaggen en veel bier mee te maken.
Sport verbroedert, want in Lanson Place, waar Duitsers, Engelsen, Fransen, Denen, Japanners etc. wonen, wordt nergens anders meer over gesproken, hoewel de Duitsers steeds stiller worden. Voor de wedstrijd van donderdag heb ik al lucifersstokjes klaar liggen (2.30 u!), maar eerst gaan mijn Beijing-vriendinnen mij die dag als afscheid verrassen met ....??? en 's avonds met de mannen erbij. Ben zóó benieuwd!
Nog 3 weken en dan sluiten wij het boek "China".
Een dubbel gevoel overvalt mij en dat zullen degenene die ooit langere tijd in 't buitenland hebben gewoond herkennen. Ineens gaat de tijd zo snel en moeten we afscheid nemen van zoveel lieve mensen en afscheid nemen van de stad Beijing en van de mensen in Lanson Place en van het vriendelijke personeel en van -tig dingen.
Maar ik ben ook heel blij om eindelijk ons huis in België te gaan inrichten en daar te gaan wonen.
Nog blijer zijn we dat Teresinha en haar vriendin begin juli naar Beijing komen. Zij blijven een week en gaan met de Trans Siberië Express terug. Dat schijnt een geweldige reis te worden.