Post

Gisteren ontving ik per post een rouwkaart uit Nederland, helaas een week te laat! Hoewel wij nog geen 12 km over de grens wonen, kan de post er ongehoord lang over doen.
In dit geval erg jammer, want de moeder van een jeugdvriendin (Marion) was op 13 april op 102-jarige leeftijd overleden.
Uiteraard hoop ik geen rouwkaarten te ontvangen, maar ik wil iedereen laten weten dat de post er lang over doet, zodat er rekening mee gehouden kan worden.
Wat overigens heel toevallig en bizar is, dat ik op de dag van die begrafenis een dagje naar Leiden ging. Ik liep met het prachtige weer door de Zijlpoort en het viel mij op dat er op het hoger gelegen terras van Brasserie De Poort een groot gezelschap stond. Ik dacht aan een afstudeerborrel. Ik heb nog even op de kaart bij de ingang gekeken en naar binnen gekoekeloerd om te kijken of het restaurant er gezellig uitzag om er ooit misschien een reunie of een afstudeerborrel(!) voor Teresinha te geven.
Als ik iets beter had gekeken of naar boven was gelopen, had ik daar mijn vriendin en haar familie na jaren gezien en kunnen condoleren.
Later zag ik op de rouwkaart dat in Brasserie De Poort gelegenheid tot condoleren was.

* De kauwen zijn weg, maar de schapen zijn sinds vandaag weer terug! Leuk.

Els.