Tehuis

Vandaag ben ik voor de 2e keer als vrijwilligster meegegaan naar een tehuis voor geestelijke gehandicapten, dat grotendeels gesponsord wordt door de Nederlandse Vereniging in Peking. Dankzij de Nederlandse hulp kunnen wij deze mensen een beetje structuur, persoonlijke aandacht, liefde en materiële hulp aanbieden. Hoewel 't een druppel op een gloeiende plaat is, is dit toch een klein stapje in de goede richting. De mensen die hier opgevangen worden, verkommeren in ieder geval niet zoals vele van hun lotgenoten, waar niet naar omgekeken wordt. Maar..................dit tehuis is opgestart door een Chinese dame, kennelijk zonder enige ervaring en opleiding. De bewoners krijgen geen medische verzorging of begeleiding en lopen de hele dag doelloos rond. Wat zouden zij, zoals in Nederland, zich nog redelijk kunnen ontwikkelen als ze geholpen werden door specialisten als logopedisten, fysiotherapeuten, psychologen etc. Er wordt deze groep mensen nog teveel onthouden zoals warmte, liefde, begrip, maar ook educatie, begeleiding en medische begeleiding.
Hopelijk hebben wij deze mensen vandaag weer een fijne dag bezorgd, niet alleen met onze aanwezigheid, maar ook met de meegebrachte warme chocolademelk (normaal gesproken krijgen ze alleen water), stroofwafels, eierkoeken en met ons gezang: Sinterklaasliedjes in 't Chinees. Heel speciaal!! Ik voeg er één toe!!

Sheng Nikelai,
Wo jinnian hen guai
Gei wo yi ge hao dongxi,
Fang zai wo de xuezi li.

Ra, ra, ra, welk lied is dit?
(Ik heb 't ook in Chinees schrift, maar helaas kan mijn laptop geen Chinese tekens ophoesten).