De wereld is klein!
Blijf op de hoogte en volg Els
07 Oktober 2010 | België, Kalmthout
Een van onze buren is mevr. de Vos; een alleraardigste dame van 86 jaar, bij wie ik geregeld een praatje ga maken.
Mevr. de Vos heeft deze zomer een 2e heupoperatie ondergaan en lijdt aan een ernstige vorm van artrose, waardoor zij niet meer mobiel is. Zij zou zo graag weer willen wandelen, winkelen, autorijden; gewoon dié dingen doen, die wij zo gewoon vinden en die zij tot voor kort ook deed. Nu is haar rollator haar enige vervoersmiddel.
Maar mevr. de Vos is een dame die midden in 't leven staat en ook wat te vertellen heeft. Zij kan zo smeuïg vertellen over haar leven in Indonesië en is ook zeer geinteresseerd in mijn China-verhalen
En zij bekende na enkele bezoekjes, dat ze iedere dag een glas sherry drinkt!
YOEPIE!, een sherry-maatje! Toen ik haar vertelde, dat ook ík die gewoonte heb, kwam meteen de fles te
voorschijnt en beklonken wij onze vriendschap.
Iedere keer vertelt zij liefdevol over wijlen haar echtgenoot, over haar leven in Indonesië en over haar zoon Max en schoondochter Ellen.
Helaas wonen zoon en schoondochter in 't noorden van Nederland, dus zien zij elkaar niet dagelijks, maar zij zijn haar grote steun en toeverlaat en komen al zeker meer dan 30 jaar in Kalmthout om hun moeder op te zoeken. Zij kennen Kalmthout goed en hebben ons huis zien bouwen.
Maar gisteren stonden Max en Ellen onverwachts bij ons aan de deur!
Wat blijkt? Die Ellen (Coster), waar mevr. de Vos al zoveel over had verteld, is een buurmeisje, waar ik en mijn tweelingzusje Marianne in mijn jeugd altijd mee speelde. De fam. Coster, een katholiek gezin met 8 kinderen, woonden aan de overkant en wij speelden altijd met elkaar. Na zeker 43/45 jaar stond ik oog in oog met mijn vroegere buurmeisje Ellen. Heel bijzonder!
O, ik wilde alles weten! Hoe is 't met jou, hoe is met je broers en zussen?
Zij komen bij de volgende gelegenheid in november een wijntje bij ons drinken en dan zullen we ongetwijfeld veel herinneringen ophalen.
De wereld is klein!
Mevr. de Vos heeft deze zomer een 2e heupoperatie ondergaan en lijdt aan een ernstige vorm van artrose, waardoor zij niet meer mobiel is. Zij zou zo graag weer willen wandelen, winkelen, autorijden; gewoon dié dingen doen, die wij zo gewoon vinden en die zij tot voor kort ook deed. Nu is haar rollator haar enige vervoersmiddel.
Maar mevr. de Vos is een dame die midden in 't leven staat en ook wat te vertellen heeft. Zij kan zo smeuïg vertellen over haar leven in Indonesië en is ook zeer geinteresseerd in mijn China-verhalen
En zij bekende na enkele bezoekjes, dat ze iedere dag een glas sherry drinkt!
YOEPIE!, een sherry-maatje! Toen ik haar vertelde, dat ook ík die gewoonte heb, kwam meteen de fles te
voorschijnt en beklonken wij onze vriendschap.
Iedere keer vertelt zij liefdevol over wijlen haar echtgenoot, over haar leven in Indonesië en over haar zoon Max en schoondochter Ellen.
Helaas wonen zoon en schoondochter in 't noorden van Nederland, dus zien zij elkaar niet dagelijks, maar zij zijn haar grote steun en toeverlaat en komen al zeker meer dan 30 jaar in Kalmthout om hun moeder op te zoeken. Zij kennen Kalmthout goed en hebben ons huis zien bouwen.
Maar gisteren stonden Max en Ellen onverwachts bij ons aan de deur!
Wat blijkt? Die Ellen (Coster), waar mevr. de Vos al zoveel over had verteld, is een buurmeisje, waar ik en mijn tweelingzusje Marianne in mijn jeugd altijd mee speelde. De fam. Coster, een katholiek gezin met 8 kinderen, woonden aan de overkant en wij speelden altijd met elkaar. Na zeker 43/45 jaar stond ik oog in oog met mijn vroegere buurmeisje Ellen. Heel bijzonder!
O, ik wilde alles weten! Hoe is 't met jou, hoe is met je broers en zussen?
Zij komen bij de volgende gelegenheid in november een wijntje bij ons drinken en dan zullen we ongetwijfeld veel herinneringen ophalen.
De wereld is klein!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
