België rouwt

Het was stil om 11.00 u.
De klokken luidden, verder was het stil. Doodstil.
Iedereen was met z'n gedachten bij het vreselijke drama.
België rouwde.
Het leven van heel veel gezinnen is van het één op het andere moment dramatisch veranderd.
Voor al die mensen zal de zon voorlopig niet schijnen.
En toch gaat de tijd en het leven door.
Daar kunnen we niet omheen.
Het is inmiddels flink lente geworden.
Plantsoenen en perken vol crocussen en narcissen, verliefde hazen, nestmakende vogels en langer wordende dagen.
Vanachter mijn laptop zie ik een ijverige boomklever in en uit 't vogelhokje vliegen en de spechten maken een lawaai van jewelste.
Door de zachte winterperiode vóór de extreme kou bloeide de Sarcococco al uitbundig en geurde op grote afstand.
Nu zien ze er zeer zorgwekkend uit; aangetast door de strenge vorst.
Maar ik heb hoop. De natuur is krachtig en doet ons vaak versteld staan. Met een beetje geluk zal de Sarcococco zich weer herstellen.
Mensen, geniet van al het mooie en heb het goed met elkaar!

Els.