Bliksem

Onze jaarlijkse familiedag was nog nooit zó warm geweest: 35 graden. Tropisch warm.
Deze keer reden André en ik en mijn broers en zusjes naar het Twentse Borne, waar Ineke en Ernst de dag organiseerden. Geen actief programma maar heel relaxt in de schaduw, onder pergola en zonneschermen, met een overdaad aan lekkers en alle tijd om met elkaar te kletsen.

Toch een beetje moe van dit lome weer en de lange autorit naar huis, sliepen André en ik die nacht als een roos.
En dan om 4.30 u………………..een OERKNAL!
Ik word wreed gestort in mijn diepste slaap, schiet overeind, zie lichtflitsen en hoor een knerpend piepgeluid.
Ik maak André wakker. “Doe eerst het licht eens aan!”
Oeps, geen licht. In het aardedonker lopen we slaapdronken naar beneden. Nergens licht.
Waar is potdorrie die zaklantaarn die standaard voor dit soort noodgevallen in het rommelbakje ligt?
Op de tast vind ik ‘m eindelijk en we zien dat ons alarmpaneel staat te flikkeren op “brand” en vreselijk piept.
Gelukkig is er nergens brand, maar hoe krijgen wij dat kreng uit?
André probeert eerst in de machinekamer bij het kleine beetje zaklantaarnlicht te ontdekken of de stoppen zijn doorgeslagen.
Ik sta er als een onbenul bij te kijken en vraag me af hoe iemand in hemelsnaam wijs kan worden in dit woud van knoppen, schakelaars, buizen, hendels, klokken etc.
Niets helpt. Dan maar een paar kaarsen aansteken.
Intussen blert dat vermaledijde alarmsignaal maar door, gelukkig alleen binnen.
Ik zoek bij kaarslicht het telefoonnr. van de alarmcentrale en bel………………….geen telefoonverbinding.

Ineens moet ik denken aan het boek dat ik aan het lezen ben.
Een goed opgeleide westerse vrouw wordt op haar vakantie in Kenia hevig verliefd op een Masai krijger en besluit bij hem te blijven.
Ze trouwen, krijgen een dochter, maar zij stapt wel in een wereld zonder elektriciteit, gas, telefoon, zelfs geen water en woont in een plaggenhut. Zíj heeft al deze misère niet! .

Via mijn mobile krijgen we instructies van de technicus van het installatiebedrijf hoe we het alarmsignaal moeten uitschakelen…………gewoon het kastje open maken en het rode draadje doorknippen!
YES! Het oorverdovende geluid stopt en inmiddels wordt het ook een beetje licht buiten.
Dan ontdekt André in de garage iets geks. Een metertje dat de inhoud van de propaantank aangeeft is uit elkaar geklapt.
Tot 6 meter ver liggen de verbrande en kapotte onderdelen.
Dit is duidelijk: Blikseminslag.

Het lukt André om via de hoofdschakelaar weer licht te toveren.
We zijn inmiddels 1 ½ uur verder en kruipen ons bed weer in.
De volgende morgen maken we de voorlopige balans op:
1) De telefoon- en internetverbinding is helemaal kapot.
2) De toegangspoort werkt niet meer.
3) Het alarmsysteem moet helemaal hersteld worden.
4) De automatische ontsteking van het gasfornuis doet niets meer.
5) De nieuwe printer en de televisie in de eetkamer zijn kapot.
Maar het ergste is dat de computer van André totaal verbrand is, ondanks een dubbele beveiliging. Dit is NIET LEUK!

Ineens verlang ik stiekem naar die plaggenhut ( met of zonder een Masai krijger)

Maandag is het de Nationale Feestdag in België, dus is er geen enkel bedrijf bereikbaar.
Dinsdag wordt een dag van hulptroepen mobiliseren om alles weer te laten werken, maar het is vakantietijd, dus we zullen veel geduld moeten hebben voordat alles weer hersteld is.
We mogen aan de andere kant blij zijn dat er geen brand is geweest.
De Belgacom (telefoon) technicus zei vandaag dat hij nog nooit zo’n grote blikseminslag heeft meegemaakt en ook bij onze computerzaak kregen wij te horen dat dit nog niet eerder was voorgekomen.
-----------------------------------------------------------------------------------
En…………wie o wie heeft mij verrast met de meest originele
felicitatie ooit?
In de tuin vonden wij een zelfgemaakte papieren mini parachute met de tekst: Lang zal ze leven………
Zonder afzender of was dit grappige ding voor iemand anders bestemd?

-----------------------------------------------------------------------------------