Een bijzondere ontmoeting met 2 tweelingen.

Ik neem jullie even mee terug in de tijd, naar het jaar 1950, de maand juli, om precies te zijn: 17 juli. Mijn moeder beviel, tot haar grote verbazing van een tweeling, Marianneke en Elsje......er was toen nog nauwelijks prenataal onderzoek.
De 4 andere kinderen, waarvan de oudste, Anneke, al 15 jaar was, waren natuurlijk enorm verrast en blij met de tweeling. Marianne en ik waren gezond, maar klein en een beetje onder de maat.
Helaas had ons moeder niet of nauwelijks moedermelk om ons te voeden en dus meldde zij zich bij de net opgerichte stichting, waarbij vrouwen met teveel melk zich aansloten om hun melk te doneren.
Dat betekende dat Anneke iedere dag na school op haar fiets langs 3 verschillende adressen in Leiden melk voor ons moest ophalen.
Zij vond dat eigenlijk een heel vervelend klusje, maar deed dat braaf, zonder morren..........3 maanden lang.
Wij groeiden als kool, werden liefdevol groot gebracht, deden alles samen, konden eigenlijk niet zonder elkaar, twee handen op één buik, waar Marianne was, was ik en andersom.
Wij droegen dezelfde kleding en blijkbaar waren wij niet helemaal happy met onze namen, wilden anders heten: ik noemde Marianne soms Mariëtte, en zij mij Lisette, maar dit was iets tussen ons.


Vorig jaar stonden Anneke, Ineke en ik na een bezoek aan het Museum van Oudheden ineens voor een groot statig pand in de Kloksteeg, nr. 2.
"En hier moest ik iedere dag moedermelk halen", zei Anneke.
Amei! Ineens raakte die opmerking mij heel erg. Ik zag haar voor mij als 15 jarig meisje met de taak om dagelijks haar rondje moedermelk te maken. Geroerd! Ik voelde ineens wat Anneke voor ons heeft betekend.
Ik wilde meer weten.................Wie was die andere moeder? Wat voor gezin woonde daar?
Ik ging op onderzoek en zocht in het "Erfgoed Leiden en Omstreken" op adressen in 1950 en vond daar ene fam. Werz. Via Google kwam ik op de site van Leiden en las een uitgebreid verhaal over kunstenaar Han Werz.
Een man die veel voor Leiden heeft betekend.
Han Werz kwam oorspronkelijk uit Roosendaal, ging in 1945 naar Leiden om in 1947 te trouwen met zijn verloofde Liesbeth. In de Kloksteeg begon hij een antiquariaat, hij schilderde en gaf les.
Ook zijn vrouw schilderde niet onverdienstelijk, maar zij heeft haar creatieve ambities moeten verruilen voor het moederschap.
Han en Liesbeth kregen eerst 2 zonen en in 1950...............een tweeling!
Wat een toeval.
Amei! ...........twee meisjes!
En toen wist ik even niet wat ik las..........
Ik was totaal perflex
De meisjes heten: Lisette en Mariëtte.
Dit kon toch niet waar zijn?
Ik las het nog eens en nog eens.
Hoe kan zoiets?

Ik besloot om op zoek te gaan naar de kinderen Werz en hoe handig is dan het internet. De contacten werden gelegd.
Vader Werz is in 2002 overleden en helaas is moeder Liesbeth ruim een jaar geleden gestorven. Ik had haar dolgraag willen ontmoeten en zoveel willen vragen.

In het prachtige Tongerlohuys in Roosendaal is vandaag de tentoonstelling:
"Han Werz, een man van atmosfeer en de poëzie der kleine dingen" geopend en Anneke, Ineke, Marianne en ik waren uitgenodigd om de officiële opening, met o.a. inleidende woorden van Theo Laurentius/Tussen Kunst & Kitsch bij te wonen.
In bijzijn van veel familie, kennissen en vrienden van de fam. Werz hebben we met bewondering de grote hoeveelheid kunstwerken van Han Werz mogen bekijken.
Prachtige etsen, schetsen, olieverfschilderijen en aquarellen; een veelzijdig kunstenaar, Han Werz.............een geboren kunstenaar.
Meer weten? www.hanwerz.weebly.com.
De ontmoeting met de tweeling Lisette en Mariëtte ontroerde ons misschien nog meer.
Zo bijzonder: samen groot geworden door dezelfde moedermelk.
Ik ben blij dat ik ze heb mogen ontmoeten.