Ciske
Blijf op de hoogte en volg Els
06 Augustus 2019 | België, Kalmthout
Wie kent hem niet, dat stoere ieniemienie hondje?
Kleiner dan de gemiddelde poes, maar o zo dapper en vol pit en zó stoer dat hij vaak denkt (kunnen honden denken?) dat hij een Rottweiler is en als het hem uitkomt, zich ook zo gedraagt.
‘Een bek op poten’ hoorde ik eens iemand zeggen!
Zijn grootte staat in geen verhouding tot de mate van zijn zelfverzekerdheid! Iedere hond die hem niet bevalt, laat hij zijn tanden zien en jaagt hem de stuipen op het lijf, maar bijt gelukkig nooit.
‘Wie is hier de baas?’
Kom maar op!
Helaas niet die ene keer toen hij plotseling gegrepen werd door een loslopende hond, die hem waarschijnlijk aanzag voor een konijntje. Hij werd genadeloos gebeten, de honden moesten uit elkaar getrokken worden en het scheelde niet veel of Ciske was weg, op!
Had hij hiervan geleerd?
Zeker niet; met diezelfde zelfverzekerdheid daagde hij een keer de nieuwe hond van Teresinha uit, net zolang tot hij flink op zijn nummer werd gezet; een flinke jaap en 3 dagen dizzy.
Maar in dat stoere lijfje zit een heel klein hartje...........als we maar in de buurt van de Dierenkliniek komen, gaat zijn staart tussen z’n poten, bibbert hij als een rietje en stelt hij zich vreselijk aan. Zelfs de meest ervaren arts vergist zich in dit altijd lieve, maar dán zeer venijnige beestje. Alle beschikbare assistentes worden erbij geroepen om hem in bedwang te houden, maar hij vecht zodanig terug dat soms alleen een dwangbuis helpt. Te gênant voor woorden.
Hier in Kalmthout, maar destijds ook in Oegstgeest, ziet hij regelmatig kans om, vliegensvlug als hij is, een muisje te pakken. Hij vreet het diertje met huid & haar op, alleen het staartje hangt dan uit z’n bek.
Mmmm! Jammie jammie!
Voor de periode dat André en ik naar Beijing verhuisden, moesten we voor Ciske een logeeradres zoeken, want meenemen naar China was geen optie (!). Ik vond bij toeval een alleraardigste mevrouw, die zielsveel van dieren hield, haar hele leven honden had gehad en graag voor Ciske wilde zorgen; nota bene op loopafstand van ons huis aan de Clinckenburgherplas. Een betere opvang hadden we niet kunnen hebben. Mevr. Paul verwende Ciske schandelijk, ze waren dol op elkaar en zij wandelde 4 x per dag met hem, behalve als het regende. Hij gruwelt al van één regendruppel. Zo grappig om te zien...........als hij moet plassen en het regent, dan doet hij bij de eerste de beste buxus zijn poot omhoog, draait zich daarna in één beweging 180 graden om, rent naar binnen, duikt z’n mandje in en verstopt zich onder z’n dekentje.......morgen weer een dag.
Maar morgen is er geen dag voor Ciske.
Ciske is ingeslapen.
17 jaar is hij ons maatje geweest, een deel van het gezin.
Het afscheid lag al op de loer. We wisten dat we binnen afzienbare tijd ermee geconfronteerd zouden worden, maar dat maakt het gemis er niet minder om.
Hij heeft ons vaak verrast, verbaasd, we hebben om hem gelachen, gehuild en hij heeft veel voor ons betekend, misschien wel meer dan waartoe de medemens in staat is.
Ciske kwam bij ons omdat dochterlief al jaren een hondje wilde. Hij was Teresinha’s lieveling. Herinner je het nog Teresinha, toen wij met onze ieniemienie puppy vanuit België in Oegstgeest kwamen en al jouw vriendjes en vriendinnen zich vergaapten aan dit beestje, niet groter dan mijn hand?
Fijn en heel lief Teresinha & Rebecca, dat jullie nu helemaal vanuit Hillegom naar Kalmthout zijn gekomen om afscheid van Ciske te nemen.
Wat zullen we hem missen. Al die heerlijke wandelingetjes waarmee ik de dag begon, zijn blije begroetingen, of je nou een kwartiertje weg was geweest of 3 dagen, zijn enthousiasme om weer gezellig 'een rondje met het hondje' te maken, maar ook de Ciske bij het aanrecht in de hoop dat er een stukje lekkers op de grond zal vallen, kortom zijn aanwezigheid.
Dank Mevr. Paul voor alle lieve zorgen, dank Ans en Roosje voor –tig keren oppassen en uitlaten en niet te vergeten al die snoepjes, Ans.
We zullen het vanaf nu met foto’s moeten doen.
-
06 Augustus 2019 - 15:04
Margriet:
Och wat is dat nou verdrietig! Vertel mij wat over honden, het zijn echt zulke bijzondere maatjes; alles onvoorwaardelijk. Echte LIEFDE.
Wat een gemis Els, na 17 jaar. Je weet dat het eraan zit te komen, maar dan nog. Ik leef met jullie mee hoor!
Wat een karakter had die Ciske, ja soms lachen en huilen tegelijk. Heel herkenbaar, en zo'n hondje vergeet je niet.
Onze Golden boy gaat ook altijd bibberend naar de dierenarts, terwijl de Herder van al die aandacht geniet, tenzij er andere honden zitten, die wil ze dan eerst een kopje kleiner maken... gevolg dat wij altijd buiten het normale spreekuur komen met de Herder...tja, honden, soms een last, thuis altijd een lust en boordevol liefde voor de baas. Wat zullen jullie Ciske missen!
Heel veel sterkte met dit verlies van die grote kleine vriend. -
06 Augustus 2019 - 15:12
Yvonne De Haas:
Els, André en Theresinha gecondoleerd met het overlijden van Ciske. Toch wel even schrikken lijkt me. Jullie zullen hem vast missen dat kleintje wat best wel aanwezig was. Denk aan al die leuke dingen en geniet van de foto's. Rust zacht Ciske. Het was tijd. Liefs Yvonne -
06 Augustus 2019 - 15:13
Leni:
Ik begrijp heel goed dat een heel verdrietig gevoel geeft om afscheid te nemen van zo'n lieverd. Maar...
jullie hebben genoten van Ciske; ze is een heel pittig en lief beestje geweest.
Ik heb aan jullie gedacht vandaag. Van de poes (snoezepoes) van Ernst (mijn zoon) is helaas vandaag ook afscheid genomen. Ze was ook zo'n echte "snoezepoes".
Ik hoop dat jullie nog een foto, als aandenken, gemaakt hebben van haar. -
06 Augustus 2019 - 17:11
Marianne Ooms:
Wat een verdrietig bericht, maar wat heb je weer mooi over Ciske geschreven.
Het zat er al lang aan te komen, maar het blijft altijd verschrikkelijk om afscheid van je lieve maatje te moeten nemen.
Veel sterkte voor jullie en liefs van mij.
Marianne -
06 Augustus 2019 - 17:47
Yolanda:
Ach Els, wat verdrietig. Zo gek hè, dat dat trouwe maatje er dan ineens niet meer is. Die lege mand, haar etensbakje, de riem aan de kapstok....Wij denken nog heel vaak aan de altijd gekke avonturen van onze Doortje, terwijl het toch al negen jaar geleden is dat ze een hoekje in de tuin opzocht om voorgoed haar ogen te sluiten. Sterkte en koester de mooie herinneringen. -
06 Augustus 2019 - 18:03
Gitta:
Ach wat verdrietig lieve Els, André en natuurlijk Teresinha.
Na 17 jaar zo’n trouwe en altijd blije, onvoorwaardelijk liefde gevend, schatje te moeten missen, is best een pijnlijke gebeurtenis. Ook al weet je dat de tijd nadert dat het afscheid komt.
Wat een heerlijk leven heeft Ciske bij jullie gehad. Vol goede lieve zorgen maar ook uitbundig genieten van het leven en elkaar.
Ik wens jullie sterkte met dit grote gemis, en veel warmte van de mooie en liefdevolle herinneringen.
Liefs Gitta -
07 Augustus 2019 - 03:52
Eve:
oh Els, verdrietig om na zo lange tijd afscheid te nemen van je vriendje die je nu moet missen.
Hij heeft een heerlijk leven gehad bij jullie en natuurlijk gaan jullie hem missen.
Ik herinner nu nog de leuke rondjes met Ciske en Pebbles in de Greef.
Sterkte en liefs van ons allen! -
07 Augustus 2019 - 04:20
Sandra Hartman:
Lieve Els, André, Theresinha en Rebecca wat zullen jullie dit kleine pittige beestje gaan missen. Ze kunnen zo ontzettend trouw zijn en voelen precies aan wanneer jij verdriet hebt en zijn er dan om je te troosten. Nu hebben jullie verdriet en is ze er niet meer voor jullie en zullen jullie elkaar moeten troosten! Heel veel sterkte de komende tijd want die zal nog wel moeilijk gaan worden. Veel liefs en ik denk aan jullie. -
07 Augustus 2019 - 04:23
Joke VK:
Lieve Els,
Wat een mooie afscheidsrede voor Ciske. Wat zullen jullie hem missen! Sterkte voor jullie allen. Het zal wel leeg zijn in huis.
Liefs, Joke -
07 Augustus 2019 - 07:03
Margreet:
Lieve Els,
Dank voor het delen van deze droevige gebeurtenis.
Hoop dat de mooie herinneringen aan Ciske je helpen bij het gemis.
Ik heb je hondje niet vaak meegemaakt, maar toch aardig leren kennen door je beschrijving, fijn!
Sterkte voor allemaal!
liefs, Margreet -
07 Augustus 2019 - 08:22
Anja:
Ahhh wat een verdrietig bericht. 17 jaar is een mooie leeftijd maar wat zullen jullie hem missen. Heel veel sterkte gewenst! -
07 Augustus 2019 - 16:46
Marianne Floor:
Ach Els, wat verdrietig dat Ciske er nu niet meer is. Jullie zullen hem missen, maar er zijn een heleboel mooie herinneringen aan hem. Hij heeft een mooi en goed leven gehad bij jullie . Veel sterkte!!
Lieve groetjes Marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
